Piękno tej chwili miało po prostu stać się naszym życiem.

 Słowa palą, więc pali się słowa. Nikt o treści popiołów nie pyta.

 W każdej sławie zawsze jest trochę niesławy.

 Na pewno właśnie na tym polega piekło. Na powtarzalności.

 Prawda, stojąc przed swą ogromną garderobą, wybrała buty z czarnej skóry na wysokich szpilkach – najodpowiedniejsze dla prawdy tak bezczelnej.

 Ludzie zdolni są do rzeczy wielkich, dlatego zginą przez drobiazgi.

 Lustro jest czymś magicznym, jak kino. Zwłaszcza gdy gramy kogoś innego niż my sami.

 Człowiek budzi się pewnego dnia, wstaję
i nagle dociera do niego, że ma głowę pełną obcych myśli ... a być może wcale nie obcych, tylko swoich, z tym że już bez nadziei.

 Nikt nie lubi prawdy prosto z mostu, chociaż jest o niebo bardziej interesująca.

 - Człowieku - ozwał się duch - jeżeli masz w piersi serce,
a nie kamień, nie wypowiadaj tych słów bezmyślnych i obmierzłych,
póki się sam nie przekonasz, kim jest i gdzie żyje ten nadmiar ludności.
Czyżbyś miał prawo rozstrzygać, którzy ludzie powinni żyć, a którzy umrzeć?
Być może w oczach Boga mniej zasługujesz na to, aby żyć,
niźli miliony istot podobnych temu dziecięciu biednego człowieka.
Chryste! Że też słuchać muszę, jak marny robak, żerujący na liściu,
uskarża się na nadmiar żywności pośród swych współbraci,
co głodni pozostają w pyle ziemi!

 Życie to tylko seria zdarzeń.