Piękno tej chwili miało po prostu stać się naszym życiem.

 Rzecz piękna równie jest potrzebna jak rzecz użyteczna. Może nawet i więcej.

 Boimy się wszyscy i bez wyjątku. Wchodząc w miłość, boimy się, że ją stracimy, trwając w niej boimy się, że to nie to, albo że nic w życiu już nas innego nie spotka. Nie mając miłości boimy się, że nigdy jej już nie znajdziemy.

 Byłaby wolała, żeby ją dręczył i poniżał, byle ją kochał - to wiedział.

 Przeszłość nie stanowi o tym, kim jesteśmy.

 Jeśli zawiedzie wszystko inne, zawsze można zasłużyć na nieśmiertelną pamięć, popełniając spektakularne głupstwo.

 Gdy szloch przeszedł w pochlipywanie, przywołała chusteczkę i wcisnęła mu w dłoń. Zrobiłaby dla Sadiego wiele, ale prędzej szlag ją trafi, niż wytrze mu nos.

 Pragnienia są silniejsze niż moja wola.

 Każdy człowiek potrzebuje czasem poczuć, że rodzi się na nowo.

 Świat przeszkadza mi w życiu.

 Odchodziłam od wielu ludzi, wiele razy. Chciałabym spotkać kogoś, przy kim będę chciała zostać. Nie odejść i ewentualnie wrócić. Zostać i czuć się na tyle bezpiecznie, żeby przestać uciekać.