Tak, "kiedyś" to jest dobre słowo. Niby precyzyjne, a takie rozmyte. Niewiadome. Jak liczba Pi, jak Piekło, które przecież nie istnieje, a zatem może i "kiedyś" jest wyłącznie iluzją. Jakąś rozpaczliwą obietnicą, która nie zostanie dotrzymana. I mam tak mówić każdemu: "Kiedyś cię pokocham. Bądź cierpliwy. Kiedyś." Właśnie tak?
Zawsze cierpi się bardziej z powodu swoich bliskich niż z powodu własnych zmartwień.
Wprawdzie nie pada, ale za to leje.
Zawsze gdy myślisz, że sięgnęłaś dna, ktoś poda ci łopatę.
Psy szybko wybaczają przewinienia, a w obcych ludziach widzą życzliwość.
Wszystkie zwierzęta są równe, ale świnie są równiejsze
Cisza to spokój.
Nie mogła znieść, że czegokolwiek potrzebuje od tych ludzi, ale potrzebowała...
Chcę wchłonąć ją i chodzić z nią w sobie przez resztę moich dni.
Do śmierci zapamiętam widok jej oczu, które zgasły jak płomyk świecy na wietrze.
Zastygam. Żyję dalej. Dzień za dniem tak samo. Tylko tak mogę przetrwać. A poza tym? Poza tym nie robię nic.
