Gdy ludzie są sobie przyjacielscy, nawet woda staje się słodka.

 Wspomnienia są gorsze niż kule.

 Gdyby ludzie rozmawiali tylko o tym,
co rozumieją, zapadłaby nad światem wielka cisza.

 Czucie i wiara silniej mówią do mnie niż mędrca, szkiełko i oko.

 Czasami muszę po prostu wypuścić z klatki moją wewnętrzną mamę.

 Ten, kto nie zna języków, jest kaleką.

 Niegodni umierają niegodną śmiercią.

 Czas jest złodziejem pamięci.

 Nawet zepsute zegary pokazują dwa razy dziennie właściwą godzinę.

 Czy to nie jest wielka rzecz
- znaczyć dla kogoś wszystko?

 Masz kogoś przez jakiś czas, a potem w jednej chwili już nie masz.