Nawet zepsute zegary pokazują dwa razy dziennie właściwą godzinę.

 Trzeba być wybrańcem losu, by znaleźć kogoś, kto tak całkowicie straci dla ciebie głowę.

 Niech na twym niebie nie będzie chmur, a jeśli będą, to niech mają kolor i zapach róży.

 Zrozumiałem, że życie to potępienie. Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa

 Jest strach słowotoku i jest strach milczenia, a ten drugi nieporównywalnie głębszy, bo już bezmyślny, zwierzęcy, całkowicie ulegający beznadziei chwili.

 Szczęście:
ani dobrobyt,
ani przyjemność,
ani żądza,
ani zadowolenie,
ani radość
- ale trochę tego wszystkiego naraz.

 Co ze mnie zostanie
Nie martwi mnie to wcale.

 Zawsze się dochodzi gdzie indziej, niż się chciało.

 Wielka kłótnia, godzenie się we łzach i decyzja, by już nigdy więcej się nie rozstawać.

 Innymi słowy, technopol to totalitarna technokracja.

 Czemu tracimy tyle czasu na tęsknotę, zamiast po prostu być z naszymi ukochanymi?