Patrzyła na niego oczami roześmianymi jak słoneczne lato.

 - Zawsze to strasznie długo […]
- Zawsze nie trwa wystarczająco długo, jeśli chodzi o ciebie.

 Czas to pieniądz, jasne, ale pieniądz to nie czas: inaczej wszyscy bogaci zasrańcy kupowaliby go i nigdy nie musieli umierąć.

 Wszyscy zboczyli, (...)
są jednakowo zepsuci;
nie ma nikogo, kto
by czynił dobrze (...).

 Istnieją ludzie, którzy rodzą się z instynktowną wiarą, że wszechświat jest wytłumaczalny.

 Byłaby wolała, żeby ją dręczył i poniżał, byle ją kochał - to wiedział.

 Uczucie miłości mami nas wszystkich złudzeniem wiedzy.

 Wciąż ściskała książkę. Desperacko chwytała się słów, które ocaliły jej życie.

 Powoli zbliżało się rozstanie, które przeczuwałam każdą komórką mojego ciała. I właściwie chciałam umrzeć, żeby o tym nie myśleć.

 To, co dziś jest rzeczywistością, wczoraj było nierealnym marzeniem.

 Nie można ocalić życia, dopóki się go straci.