Ona żyje na tym świecie, ale w nim nie przebywa.

 Straszna jest nie sama śmierć. Straszne jest jej oczekiwanie.

 Chciałam, żeby mnie pragnął, nawet jeśli nie mogliśmy nic z tym zrobić.

 Raul jest tutaj, tak blisko. Śpi spokojnie i czeka, aż Sonia kiedyś doń dołączy.

 Każde zmartwienie w końcu się zużywa.

 - Kocham cię - wymruczał w moje włosy - Jestem teraz szczęśliwszy niż kiedykolwiek wcześniej.

 Wspomnienia mogą zachować pamięć o nim wiecznie żywą.

 Świat przetrwał jakoś nazizm, bomby atomowe i muzykę współczesną.

 Życie to jednak coś więcej niż tylko ucieczka przed bólem.

 Wszyscy tęsknimy za tym, co utraciliśmy. Czasem jednak zapominamy o tym co mamy.

 Czasami ludzie nie wiedzą, czego pragną, póki tego nie dostaną.