Literatura poważna nie jest po to, żeby ułatwiać życie, tylko ...
Literatura poważna nie jest po to, żeby ułatwiać życie, tylko po to żeby je utrudniać.
Udostępnij:
Inspiracje:
To własne wspomnienia, nie duchy, nawiedzają ludzi.
Sam symbol jest niczym, gdyż rzeczywistość jest wszystkim.
Nie jesteśmy dziećmi [...] Nie wierzymy w bajki. A gdyby nawet, to kim byśmy byli? Przecież nie księciem i śpiącą królewną. Ja swoim ofiarom odcinam głowy nożem, a Anna rozrywa im ciała i łamie kości jak suche gałązki. Bylibyśmy smokiem i złą czarownicą. To jasne.
A ja świata nienawidzę, bo zżera go arogancja,
Biorę od niego dokładnie tyle, ile mogę dać,
To w końcu nic złego, jeśli się przechytrzy urząd podatkowy, przecież on po to jest!
Myśl jest jak wirus przeziębienia: wcześniej czy później zawsze kogoś dopadnie.
Na ile ludzie się zmieniają, a na ile grają inne role?
Obie ręce oparłszy o poręcz drewnianą, rzekł z uporem, że ducha zobaczył dziś rano.
Świat jest zagadką tak jak ja
Każda chwila jest jak skarb
A marzenia to wszystko, co mam.
To, czego nie nauczysz się poprzez miłość, będzie musiało na tobie wymóc cierpienie.