Być może istnieje granica rozpaczy, jaką znieść może ludzkie serce.

 Uczucia są jak woda,zawsze dopasowują się do otoczenia.

 Człowiek nie jest stworzony do klęski. Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać.

 Każdy z nas toczy jakąś prywatną wojnę.

 Jestem tym, czym się wydaję, i nie wydaję się tym, czym jestem.

 Czy mnie kochał? Nie. I jeśli popełniłam błąd, to było nim przekonanie, że ulegając mu, zatrzymam go przy sobie. Czy byłam zakochana? Bałam się, że znajdzie sobie inną? Tego rodzaju obrona nic nie znaczy... nawet ja nie widzę w niej sensu.

 Nasza miłość byłą chorobą, a zarazem jedynym na nią lekarstwem..

 Nie twórz sobie historii, dziewczyno.

 Myśl pozytywnie! Albo chociaż myśl...

 Starałem się tak żyć, abym w godzinie śmierci mógł się raczej cieszyć, niż lękać.

 Kiedy słyszysz stukot kopyt, myśl o koniach, nie o zebrach.