Nie ma nadziei prócz nas. Nie ma litości prócz nas. ...

 W górach chodź zawsze tak, aby nie gubić znaków.

 Niczego bardziej nie pragnęła, jak oprzeć się na czymś pewniejszym niż miłość.

 Przyznajmy to sobie szczerze – każda z nas setki razy robiła dobrą minę do złej gry – żeby kogoś nie urazić, nie zniechęcić do siebie, nie przestraszyć. Nie obciążać swoimi problemami, nie zwracać na siebie uwagi. Ale pamiętaj – też masz prawo nie wyrabiać. Nie mieć siły. Mieć dość. Masz prawo do chwili słabości. Do tego, żeby Cię ktoś przytulił, zamiast ponownie strzelić Ci w twarz.

 A i to miejsce było jednym z ciemnych zakątków tej ziemi.

 Zrozumiałam, że to, co myślą ludzie wokół, nie ma większego znaczenia.

 Rzeczy, które mają znaczenie, zostają z nami, przenikają naszą skórę.

 Nietypowość nie zawsze świadczy o braku umiejętności do przystosowania się. Każdy potrafi się przystosować, nawet ci, którzy uważają się za buntowników, uznają pewne reguły i standardy.

 Herbata nie ma arogancji wina, zadufania kawy, czy afektowanej niewinności kakao.

 To, co przemilczamy, zazwyczaj najbardziej nas demaskuje.

 Starzy jesteśmy wtedy, kiedy większość ludzi wolałaby, żebyśmy już nie żyli.