Nieco na uboczu, owinięty zielonoszarym płaszczem, stał Halt. I uśmiechał ...

 W Damaszku centrum spadłem z gromu. Na domosceński twardy bruk. Na serca pysk bez spadochronu. Z miłosnych, niebotycznych gór.

 Jeżeli już mam być komuś lub czemuś wierna, to przede wszystkim sobie samej.

 Ani w Boga wierzy, ani się diabła boi.

 Mogę mieć bałagan w szafie, ale w uczuciach lubię mieć porządek.

 Są podobno ludzie, w których jest wszystko i nic.

 Uświadamiam sobie nagle, że umieranie jest proste. To życie jest trudne.

 Nie potrzebuję być kimś kim nie jestem.

 Utracić miłość to nieszczęście. Ale nigdy nie kochać to tragedia.

 Nikt, to często najniebezpieczniejsza osoba.

 Ciekawość to pierwszy stopień do... sukcesu.