Niebo jest posiniaczone, tylko burza może je uleczyć.

 Ci, których można by nazwać zakałami rodzaju ludzkiego, dostrzegają swoją szansę i wykorzystują ją!

 Człowieka można tylko zniszczyć, nie pokonać.

 Mnie nie podejrzewa nikt. Gdyż nikt nie wie, kim jestem.

 Niektórzy żyją, jakby Kopernik nie istniał: myślą, że wszystko kręci się wokół nich.

 Zniknął czar nieznanego a nie zastąpił go jeszcze czar bliskości.

 To jak „Zbrodnia i kara”, nocna mara, tak się staram, lecz upadam
Mocna rana tnie, od środka mnie rozwala

 Mądry ten kto zna swe ograniczenia.

 Ten, kto wraca, jest zawsze kimś innym niż ten, który odszedł.

 Przyznanie się do błędu i przeprosiny są cenne i wartościowe, ale czasami przychodzą zbyt późno.

 Życie spędzone na popełnianiu błędów jest nie tylko zacniejsze, ale także bardziej użyteczne niż życie spędzone na nierobieniu niczego.