Próba zdobycia tego szczytu jest jednak z samej swej natury ...

 Jesteśmy ślepi i widzimy u naszych bliskich to, co sądzimy, że o nich wiemy.

 (...) znowu udało się nie zwariować, znowu udało się przetrzymać to wszystko
i wydobyć na powierzchnię, ale prawie wszystkie się straciło na to siły i teraz się nie miało ich. Więc się zbierało.

 Patrzcie, jak marne są ludzkie nadzieje wobec porządku świata.

 Jesteśmy niczym łzy w deszczu, które giną w rwącym strumieniu rzeczy doczesnych.

 Jesteś moja, Aniele. I nie pozwolę, by cokolwiek to zmieniło.

 Wyciągnij lekcję z wczoraj, żyj dniem dzisiejszym i miej nadzieję na jutro.

 Kobiety zawsze pamiętają. Pamiętaj o tym.

 To nieważne, że w tej chwili nie umiesz tego powiedzieć. Będę to mówiła za nas oboje. I któregoś dnia się nauczysz.

 Czyż w oczach mam sztylety, że ranię spojrzeniem?

 Choćbyś zerwał się bladym świtem, twój los i tak wstanie przed tobą.