Nasz świat to świat pozorów.

 Dwunasty dystrykt - mamroczę. - Tu można spokojnie umrzeć z głodu.

 Podeszła bliżej i objęła mnie. Po raz ostatni ukryłem twarz w jej włosach. Po raz ostatni poczułem jej zapach, nie chcąc zapomnieć i wiedząc, że muszę.

 Zawsze byłam inna, ale teraz jestem inna inaczej.

 Nie sądzisz, że życie jest i tak przygnębiające? Po co robić zdjęcia, które w przyszłości doprowadzą cię do łez?

 Świat jest moją sceną. Trzymaj się blisko mnie, a dostaniesz gwiazdorską rolę w tym przedstawieniu.

 To nie koniec podróży.
Śmierć to tylko kolejna ścieżka,
którą wszyscy musimy podążyć.

 Są więzienia gorsze od słów.

 Kiedy Miłość jest prawdziwa, sprawy same się układają.

 Co komu pisane, temu w wodę kamień.

 Widziała to, czego nikt inny nie mógł dostrzec, słyszała dźwięki niemożliwe do słyszenia, czuła zapachy jakich doprawdy nikt nie czuł.