Już było źle, a sądziła, że może być dużo gorzej.

 Kiedy się żyje jak zwierzę, z nosem przy ziemi, trzeba mieć swój kącik kłamstwa, w którym można nasycić się tym wszystkim, czego nigdy nie posiądzie się naprawdę.

 Chwile zlewają się nieprzerwanie w strumień, którego czasem nie można ogarnąć.

 Sen jest najposilniejszym składnikiem uczty życia.

 Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku,
którego nie można wyrazić łzami. Nie można
go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać
żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca
jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.

 Sny mówią człowiekowi, kim jest.

 Na wojnie zawsze są jakieś ofiary.

 Kiedy dzieli się poduszkę dzieli się też tajemnice.

 Ten, kto ma przyjaciół, jest jak step rozległy, kto ich nie ma jest jak dłoń mały.

 Są rzeczy ważniejsze od pokoju i gorsze od wojny.

 Nie biorę odpowiedzialności za to, co mówię w twoich snach.