Niech nasza droga będzie wspólna.
Niech nasza modlitwa będzie pokorna.
Niech nasza miłość będzie potężna.
Niech nasza nadzieja będzie większa od
wszystkiego, co się tej nadziei może sprzeciwiać.
Bóg dał ręce po to, aby brać.
Demokracja potwornie poniżyła jednostkę, a niebawem ją unicestwi, jak to czyniły wielkie teokratyczne despotyzmy.
Czasem człowiek zapomina, że na tym świecie nie wszyscy są nędznikami.
(…) wszystko się zmienia. Przyjaciele odchodzą, a życie nie zatrzymuje się w miejscu dla nikogo.
Zwycięstwo jest tym samym, co oddychanie.
Bez bólu nie ma zdobyczy.
Nie ma rzeczy, która by miała same wady.
Doskonale to wiem, dzielimy przecież ten sam ból. Tak się właśnie dzieje, gdy ludzie stają się jednością: od tej pory dzielą się nie tylko miłością. Wspólny jest także ich ból, smutek, rozpacz.
Czasem chcemy zadać pytanie, ale boimy się usłyszeć odpowiedzi.
Polski już nie było. A wraz z nią przepadło całe me dotychczasowe życie.
