Kto odchodzi jest winien. Zbrodnia i kara, wina i zadośćuczynienie. ...

 Kończą mi się litery. Nie mam już ani słowa. Ktoś obrabował mnie z całego słownika. Wiem, że słowa potrafią ranić. Ale nie sądziłam, że mogą zabić.

 Jego dusza wzbiła się pod niebiosa, by zaraz runąć na ziemię.

 Wasz umysł to nie klatka. To ogród. I wymaga regularnej pielęgnacji.

 Błogosławię was, moje dzieci... A niech was wszyscy diabli!

 Wcześniej czy później płaci się za przysługi i to więcej niż są warte.

 Miłość to znaczy dawać, nie oczekując niczego w zamian.

 Właśnie chwila obecna jest najważniejsza.

 Człowiek się nie zmienia, tylko uczy się żyć z samym sobą. To jest najtrudniejsze.

 Są w życiu spotkania nieuniknione.

 Wszystkie rzeczy zawsze działają zgodnie ze swoją naturą.