Szczęście to po prostu dobre zdrowie i zła pamięć.

 Dążymy do światła, pragniemy jednak, żeby otoczyły nas cienie.

 Przecież my wszyscy jesteśmy sobie zupełnie obcy.

 Czy to nie dziwne, że współczucie ma na nas większy wpływ niż czyjaś złość?

 To nie jest gra. To moje życie.

 W ogóle bracie, jeżeli nie masz na utrzymaniu rodziny, nie grozi ci głód, nie jesteś Tutsi, ani Hutu i te sprawy, to wystarczy, że odpowiesz sobie na jedno zajebiście, ale to zajebiście ważne pytanie – co lubię w życiu robić. A potem zacznij to robić.

 Przykuwa mnie tu niewidzialny łańcuch: nadzieja, że mnie pani pokocha.

 Zmiana zawsze wywołuje niepokój.

 I tak już z Panem Bogiem nie kłaniamy się sobie na ulicy.

 Zachowaj jasność w głowie i umiej cierpieć jak mężczyzna.

 Duma doprowadza do upadku.