Tak niewielu ludzi potrafi wznieść się ponad codzienność i przydać ...

 Nie można przyzywać duchów i odwracać się na pięcie, kiedy już się zjawią.

 Pokój bez książek to jak ciało bez duszy.

 Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono

 (...) nigdy nie warto uwodzić kretyna.

 Obie ręce oparłszy o poręcz drewnianą, rzekł z uporem, że ducha zobaczył dziś rano.

 Gdybym mógł, choć trochę, uczesać także i tę twarz - pomyślałem sobie, gapiąc się w
lustro - ale to się nie da.

 Wszystko się zmienia, to nie znaczy, że na lepsze. Trzeba sprawić, by było lepiej. Nie można tylko gadać i mieć nadzieję, że samo się poprawi.

 Jak tu teraz dalej żyć?
Jak masz dalej trwać?
Gdy to, w co wierzyłeś z cały sił
znienacka się rozpadło w drobny mak.

 “ [...] brakuje mi w łóżku mężczyzny. Żeby móc się do niego przytulić, żeby osłonił mnie przez tym dorosłym życiem, żeby się porozkoszować ciepłem drugiej osoby. Żeby się z nim kochać i wiedzieć, że stoi za tym fascynacja jakaś, jakieś uczucie. ”

 Wszyscy pokonujemy w ciągu życia naszą własną niewidzialną drogę.