Słowo kaleczy świat, dlatego milczałem.

 Należę do ludzi, których kocham.

 Są osoby, o których się pamięta i osoby, o których się śni.

 -A ja nadal kocham ciebie. Nawet kiedy zachowujesz się nielogicznie, jesteś zazdrosna i uparta.

 Szyby lecą, szklarz się śmieje.

 A ci, którzy tańczyli, zostali
uznani za szalonych przez tych,
którzy nie słyszeli muzyki.

 Kiedy umiera dziecko, umierają marzenia.

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.

 Nigdy nie wiadomo, kogo masz za plecami.

 Nawet najtwardsze słowa nie łamią kości.

 Czytanie jest inteligentną metodą oszczędzenia sobie samodzielnego myślenia.