Psychika siada, bo ciało dławi się wspomnieniami.

 Niestety, człowiek najbardziej nienawidzi kogoś, na kim mu kiedyś zależało.

 Właśnie nadeszło Kiedyś i nic się nie zgadza.

 Człowiek uczy się na błędach wtedy, kiedy wie, że je popełnia.

 "Nie wiedzieć" to "żyć w zagrożeniu".

 Mamy bilet tylko w jedną stronę, a to jest stacja końcowa.

 
Płaczący człowiek działa na bliźnich jak wypadek samochodowy. Nie można od niego oderwać wzroku.

 Niebo człowiek widzi, las może przepatrzeć, ale prawdziwej rzeki nigdy się nie przejrzy. Do prawdziwej rzeki zagląda się jedynie wędką.

 W końcu to nie zmiany
łamią człowiekowi serce, tylko to, co dobrze znane.

 Śmiercią też się nikt nie zaraża, a przecież wszyscy umieramy.

 Bohatera od przestępcy dzielą jedynie zbiegi okoliczności i niuanse.