Wewnątrz każdego starego człowieka tkwi młody człowiek i dziwi się, ...
Wewnątrz każdego starego człowieka tkwi młody człowiek i dziwi się, co się stało.
Udostępnij:
Inspiracje:
Ludzie są bezradni wobec losu, są ofiarami czasu. I własnych uczuć...
Opanuj konia, na którym jeździsz, zanim spróbujesz ujeździć innego.
Kto o niczym nie wątpi, ten nic nie wie.
Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma charakteru, nie ma własnych myśli.
Zrozumieć, na jakie pytania nie ma odpowiedzi, i nie odpowiadać na nie – oto umiejętność najpotrzebniejsza w czasach napięć i ciemności.
Nadmierna grzeczność to tyle, co zupełny brak ogłady.
Miłość powinna być nieszczęśliwa: okropna, niepewna, przerażająca, wspaniała a jednocześnie zawiła. Po tym właśnie się poznaje, że jest prawdziwa.
Całe to miejsce to takie piękne rumiane jabłko, tyle że zgniłe w środku.
Czasem dobija mnie sposób, w jaki giną ludzie.
Miłość była rodzajem cudownego strachu.