Gdy się kogoś kocha, to kocha się całego człowieka, takiego, ...

 Pomimo iż nasze myśli prą naprzód, nie jesteśmy w stanie oderwać się od tego, co ludzkie, przyziemne. Całe życie dążymy do tego, ażeby tylko wyciągnąć ze wszystkiego największe korzyści dla siebie, czy dotyczy to życia na ziemi, czy też wieczności.

 Każdy z nas ma dwoistą naturę: dobrą i złą, nosi w sobie łagodność i gniew, spokój i nerwowość, wiarę i jej brak, i tylko od nas zależy, którą z tych natur, które z naszych przyzwyczajeń dopuścimy do głosu. Wiem teraz, że ten, kto wybierze i zna swoją drogę jak ja i Daniela, a całą resztę pozostawia własnemu biegowi, staje się znowu jak dziecko – beztroski i roześmiany, mimo że siły gasną i słońce chyli się ku zachodowi…

 Wojen nie wygrywa się honorem, tylko rozsądkiem.

 Wspomnienia wywołują ból, najdotkliwszy zaś sprawiają najlepsze z nich.

 Zawsze bardziej boli stracić coś, co się miało, niż od początku tego nie mieć.

 Tak trudno się rozstać z twarzami, człowiek chciałby patrzeć i patrzeć.

 Prawda jest dziwniejsza od fikcji; fikcja musi mieć sens.

 Trzeba żyć - powtarzał sobie w duchu Robert - to cały sekret, trzeba wytrwać, aż nadejdzie dzień zwycięstwa.

  Śmierć ma swoje dobre strony

 Tylko jedno może unicestwić marzenie- strach przed porażką.