Mam tajemnicę. I to nie jedną z tych przyjemnych.

 Doceniam waszą uprzejmość, ale mama mnie uczyła, bym nie przyjmował klątw od obcych.

 Nic nie jest takie, jak się wydaje.

 Gdy szloch przeszedł w pochlipywanie, przywołała chusteczkę i wcisnęła mu w dłoń. Zrobiłaby dla Sadiego wiele, ale prędzej szlag ją trafi, niż wytrze mu nos.

 Nawet smutek przeżywany w samotności wydaje się być bardziej smutny.

 Wilków się bać, do lasu nie chodzić.

 Nie to dobre co dobre, ale co polubisz.

 Bo pić trzeba umieć.

 Tak oto można zmienić bieg życia - przez zaniechanie.

 Zaśnij, wyśnij o mnie sen.

 Nie kąsa się ręki, która karmi.