Mam tajemnicę. I to nie jedną z tych przyjemnych.

 Pamięć to okrutna dama, z która wszyscy musimy nauczyć się tańczyć.

 Jeśli wybierzesz życie, wybierzesz także śmierć.

 Czasem, gdy dobrze się kogoś zna, jedno spojrzenie, uniesienie brwi czy zaciśnięcie warg mówi więcej niż całe godziny gadania.

 Prawdy największe są też banalne.

 Kto czyta miedzy wierszami znajduje to co chce.

 Opuszczenie toksycznych ludzi, to ważny krok w drodze do bycia szczęśliwym.

 Czytanie książek uważa się za szczególnie obrzydliwe połączenie lenistwa i zarozumialstwa.

 Prawdziwa wiedza to znajomość przyczyn.

 Jest obolała od snów. Jak się śpi samotnie, ostrze dni samo tnie.

 Żyjemy długo, bardzo długo i pracowicie, w przerwach pomiędzy intensywnymi momentami największego smutku – i także największej radości, żyjemy w ekstatycznych momentach,
lecz pomiędzy nimi trwają epickie przerwy.
W życiu najwięcej jest właśnie tych przerw, które, spragnione może następnej epifanii, lękające się następnej klęski, rozpościerają się między wielkimi i rzadkimi momentami jak łagodny płaskowyż, w wysokich górach. Póki znajdujemy się na płaskowyżu nie umiemy nigdy zgadnąć, co jeszcze się wydarzy, co przyniesie następne gwałtowne uderzenie życia. Nieraz myślimy, że nic się już nie wydarzy, że smutek nigdy się nie skończy. Ale na ogół mylimy się – zawsze przychodzi następny wstrząs,
czasem też następna radość. Zawsze przychodzi
kolejny rozdział, a w nim ukryte skarby –
żyjemy w chwili i w trwaniu.