Oto one. Moje serce. Uśpione. Milczące. I pęknięte na idealne, ...

 Tutaj trafiają nieszczęśliwi, a nie źli. Ci źli mają zazwyczaj doskonałe samopoczucie.

 Pozwoliłem szczęściu odejść. Życie powinno polegać na jednym: nieustannym dziękowaniu losowi za najmniejsze dobro. Być szczęśliwym, to wiedzieć, że się nim jest.

 Bo człowiek nie wie, co to życie, dopóki po raz pierwszy nie rozbierze kobiety.

 Nic nie wiem o tej krzyczącej beznadziei, wobec której jestem bezsilna.

 Wiem, że codziennie wali się niebo.

 [...] człowiek automatycznie się uczył, że wszystko, co wolno, jest potwornie nudne, a ciekawe tylko to, co zabronione.

 Prawda nigdy nie triumfuje - wymierają tylko jej przeciwnicy.

 Zbliża się spełnienie naszej nadziei albo kres wszelkiej nadziei świata.

 Może faktycznie jestem autorką mojej własnej historii, ale też wszyscy inni są autorami swoich i czasami te historie się nie zazębiają.

 A ci, którzy tańczyli, zostali
uznani za szalonych przez tych,
którzy nie słyszeli muzyki.