Nie każde złoto jasno błyszczy,
Nie każdy błądzi, kto wędruję,
Nie każdą siłę starość zniszczy.
Korzeni w głębi lód nie skuję
Z popiołów strzelą znów ogniska
I mrok rozświetlą błyskawice.
Złamany miecz swą moc odzyska,
Król tułacz wróci na stolicę.
Przyszłość nigdy nie jest taka, jakiej się spodziewamy. Właśnie dlatego jest tak cholernie ekscytująca.
W życiu potrzebna jest miłość, bez niej jest wielka pustka, która dusi, zabija i męczy.
Zarozumialstwo jest jak katar. Udziela się.
Zawsze jest pora i widzieć i mówić prawdę.
I tak ich nienawidzę. Inna sprawa, że teraz nienawidzę prawie wszystkich, a siebie najbardziej.
Kto nie oczekuje niczego, nigdy nie będzie rozczarowany.
Piorun nigdy nie uderza dwa razy, ale czy jeden raz nie wystarczy?
Więc każdego, kto łamie przysięgę, trzeba powiesić?
- Każdego.
- A kto ma ich wieszać?
- Jak to kto? Ludzie uczciwi.
- To widocznie kłamcy i krzywoprzysięzcy są bardzo głupi, bo przecież tylu ich jest, że wszystkich
uczciwych mogliby pobić i powywieszać.
Człowiek szybko przyzwyczaja się do dobrego.
Chyba niektórzy ludzie są skonstruowani inaczej niż reszta.
