Nie każde złoto jasno błyszczy,
Nie każdy błądzi, kto wędruję,
Nie każdą siłę starość zniszczy.
Korzeni w głębi lód nie skuję
Z popiołów strzelą znów ogniska
I mrok rozświetlą błyskawice.
Złamany miecz swą moc odzyska,
Król tułacz wróci na stolicę.
Samotność mnie buduje.
Miłość mnie załamuje.
Ubogi mało ma przyjaciół.
Uczucia są niekiedy tak nieśmiałe, że można je wyczuć czubkiem języka.
Jak cicho kręci się świat, kiedy człowiek rozmyśla w samotności.
Wszystko, co dobre, zaczyna się od kota.
Najbogatsze w piękno jest życie pięknie przeżyte. Ono jest największym arcydziełem sztuki.
Miłość to nagła potrzeba wtulenia się w kogoś i bycia obok niego. To pragnienie, by trzymając tego kogoś w ramionach, zostawić cały świat na zewnątrz. To tęsknota za bezpiecznym schronieniem dla duszy
Bóg dał nam życie, ale rządzi światem diabeł.
Z kłamstwem jest tak: jeśli ktoś ci nie uwierzy, gardzisz sobą; jeśli ci uwierzy, gardzisz nim.
Powietrze smakowało jakby ktoś je gotował całymi godzinami, a potem zaczekał, aż wystygnie.
