
(...) przyciągała go niczym ciemny las dziecko, spodziewające się odkryć ...
(...) przyciągała go niczym ciemny las dziecko, spodziewające się odkryć jakieś skarby w
jego głębinach.
Człowiekowi, który niczego się nie boi, nic nie może się stać.
Karty zostały rzucone, ale tym razem nie wiedział, w jakiej grze bierze udział.
Są miejsca, z których się nie wraca. Są szkody, których się nie naprawi.
- Nic mi nie jest. Mogę stać.
- Trudno to nazwać staniem, skoro potrzebna ci ściana, żeby utrzymać się na nogach.
- To "opieranie się" - sprostował Jace. - Pierwszy etap stania.
Nie smakiem rozkoszuje się podniebienie, ale wspomnieniem.
Czasami dochodzę do wniosku, że lepiej byłoby być samemu. Trudno jest być zakochanym.
Demokracja potwornie poniżyła jednostkę, a niebawem ją unicestwi, jak to czyniły wielkie teokratyczne despotyzmy.
Nie ma nic równie smutnego, jak niechciane książki. Przypominają złamane serca.
Być zwyciężonym i nie ulec to zwycięstwo,
zwyciężyć i spocząć na laurach to klęska
Ludzie rządzący chcą dokonać rzeczy niemożliwej: naprawiać zło złymi czynami.