Tak już jest w życiu, że największą przyjemność musi zawsze ...
Tak już jest w życiu,
że największą przyjemność
musi zawsze popsuć coś przykrego!
W nieskończonym wszechświecie było zbyt wiele rzeczy, których ludzki rozum nie ogarniał.
(...) na radość życia składają się takie właśnie drobiazgi, a nie rzeczy wielkie.
- Jeden [...] nie może zrobić za wiele. Ale cała grupa, kiedy zbierze się razem, może.
Trochę chciałabym umrzeć.
(...) przeznaczenie nie puka do drzwi naszego domu. Trzeba za nim ruszyć, wyjść mu na spotkanie.
Bo są tacy, którzy kochają być w rozpaczy.
Najbardziej obawiam się śmierci mojej wyobraźni.
Każdy przyjdzie do siebie, jeżeli trochę poczeka.
Nawet w jego myśleniu były błędy językowe.
To, co płynie z głębi naszego serca, nie wymaga wysiłku.