Wreszcie każde z nich będzie po sobie wspomnieniem.

 Jedynym sposobem na Anglika jest patrzeć mu odważnie w oczy.

 On po prostu czerpie radość z tego, że wędruje i zapomina o bożym świecie.

 Kiedy my się załamujemy, wszystko się załamuje.

 Człowiek potrzebuje tego, co w nim najgorsze, by dosięgnąć tego, co w nim najlepsze.

 Kiedy niepohamowana żądza wiedzy
prowadzi do żądzy władzy, człowiek błądzi, podąża w mrok i pustkę.

 Szukałam miłości, choć nie miałam tak naprawdę pojęcia, czym ona jest.

 Życie nie da się rządzić mądrymi książkowymi maksymami.

 Gość jest najpierw jak złoto, potem
– jak srebro, w końcu ciąży jak żelazo.

 I coraz większa była/nad moim dniem wieczność.

 Bo czasami chce się uciec od problemów
i po prostu nie wrócić.