Nie sądzę, żeby ktokolwiek z nas był normalny, wiesz? Wszyscy ...

 A ja chcę wyłączyć się choć na chwilę,
bo głowa pęka o nadmiaru informacji,
pytań, kto tutaj nie ma racji, a kto ma rację.

 Najbardziej przeraża mnie to, że ciebie nie ma, a ja nadal muszę oddychać.

 Zabijam się, bo czuję, że jestem nieśmiertelny(...).

 A jak dyrygent wykazuje talent, to solistom rosną skrzydła.

 Kiedy mnie całujesz jest tak, jakby ktoś usuwał mi ziemię spod nóg. Nie mam pojęcia, jak to robisz ani gdzie się tego nauczyłaś. Jeśli to był film, to koniecznie musimy go razem obejrzeć.

 Słowa to ptaki, które wzbijają się do lotu i pokazują nieprzyjacielowi, gdzie się ukrywasz.

 Są osoby, które się pamięta, i osoby, o których się śni.

 Do miasta gdzie człowiek jest mniejszy, lepiej osadzony w ludziach i podobniejszy do ludzi.

 Boimy się tego, co najbardziej jest do nas podobne.

 Dwudziesty pierwszy wiek - wiek singli.