Nie sądzę, żeby ktokolwiek z nas był normalny, wiesz? Wszyscy ...

 Proszę sobie wyobrazić roślinę, która więdnie, bo nie pada deszcz, tak wiedzie się tutaj ludziom. Nikt o nich nie mówi, nikt ich nie potrzebuje i nie mają oni żadnej szansy kiedykolwiek stąd wyjść. Dlatego odmawiają wreszcie nawet przyjmowania pokarmu.

 Życie to koło, jego jedynym zadaniem jest się toczyć i zawsze wraca do punktu wyjścia.

 Nie ma żadnej podróży, co cie choć trochę nie zmieni.

 Przyjdź i już więcej nie odchodź...

 I rozpierała mnie duma, że jest mi wszystko jedno.

 –Mówiłaś, że nic ci nie jest. Nigdy bym cię nie zostawił, gdybym sądził, że jesteś w takim stanie.

Wpatruję się w dłonie. Cóż mogę powiedzieć, czego jeszcze nie usłyszał? Chcę więcej. Chcę, aby tu został, ponieważ sam ma na to ochotę, a nie dlatego, że jestem płaczącą kupką nieszczęścia.

 Wiesz, że nie jaram, weź za mnie bucha.

 Pełno na ziemi ludzi, co nie
zasługują, by do nich mówić.

 Rozłąka jest dla miłości tym, czym wiatr dla ognia - małą gasi a wielką roznieca.

 Dusza jest dla humanistów, ja jestem inżynierem.