Nie pamiętam o czym powinnam pamiętać.

 Ponieważ nie mam nic, wszystko należy do mnie.

 Nie potrzeba słów tam, gdzie czyny świadczą same za siebie.

 Myśli się o ludziach różne złe rzeczy, bo się ich nie zna. A potem się ich poznaje i okazuje się, że są dobrzy.

 Wiedziałam, jak ciężko jest być córką ludzi, którzy cię nie dostrzegają, nawet jeśli stoisz przed nimi i tupiesz nogą.

 Nic, co jest coś warte, nie przychodzi łatwo.

 W najlepszym wypadku zaufanie jest próżnym zajęciem. W najgorszym może doprowadzić do śmierci.

 Nie można odczynić dokonanego, cofnąć słów, które raz zostały wypowiedziane.

 W końcu wszystkie uczucia i wszystkie myśli prowadzą do złudzeń.

 Zbieg okoliczności to sposób Boga na powiedzenie, ci żebyś się przebudził.

 To moje wspomnienie nie ma daty, podobnie jak ptaki fruwające po niebie nie mają imion.