Człowiek nie może przecież oprzeć
swego życia na czymś nieokreślonym,
na niepewności albo na kłamstwie, gdyż
takie życie byłoby nieustannie nękane przez
lęk i niepokój. Można zatem określić
człowieka jako tego,który szuka prawdy.
Większość ludzi ma jakiś kącik w duszy, do którego innym wzbrania dostępu.
Miłość zaczyna się wtedy, kiedy szczęście drugiej osoby jest ważniejsze niż twoje.
Rzeczy najmniejsze przesądzają o rzeczach największych.
Ten świat jest opętańczo piękny, nie dlatego że jest, ale że ja go tak widzę.
Strach jest teraz jak koc: dusi mnie, nie pozwala oddychać.
Moje życie. Moją przyszłość. Moją równowagę psychiczną. Moją wolność.
Kiedy patrzymy wstecz, mamy wrażenie, że nasze życie układa się w schemat; każde wydarzenie zaczyna się wydawać logiczne, jakby coś - albo Ktoś - z wyprzedzeniem rozplanowano wszystkie nasze kroki.
Kaleczą się i dręczą milczeniem i słowami, jakby mieli przed sobą jeszcze jedno życie.
Dopóki go lepiej nie poznasz, uważaj każdego spotkanego człowieka za złośliwego głupca.
Nikt nie może być mi bliższy ode mnie, a ja, ja jestem sobie czasem taki daleki...
