– Co ty ze mną robisz? – spytał wrony. Uczę ...

 Dziś jest fajnie, żeby jutro bardziej zabolało.

 Mogę umrzeć z uśmiechem na ustach. Nie kłamię.

 Nie można trzymać życia w klatce.

 Jeden człowiek (...) nie jest w stanie dać wszystkiego drugiemu człowiekowi.

 Jak coś umiera, trzeba to dobić, zamiast przedłużać agonię!

 Ból to zdarzenie. Przytrafia ci się i radzisz sobie z nim na wszelkie dostępne sposoby.

 Człowiek to mały
punkcik we wszechświecie. Jednak dla innej osoby
może być całym światem.

 Nikt nie czuje się tak silnie osadzony w życiu, a jednocześnie tak bardzo poza nim, jak starzy ludzie z małych miast, z tych brzydkich, brudnych ulic, ziejących udręką.

 Przecież nie można sterować uczuciami. Nie zakręcisz napływu emocji jak kran z wodą.

 Smoki nie mają dusz. Nikt nie oczekuje od nich pobożności.