Jestem Polakiem – więc mam obowiązki polskie.

 Drobnych złodziejaszków wieszają, wielkim się kłaniają.

 Gwałtowny ogień szybko się spala. Trudno nad nim panować i potrafi wyrządzić wiele zniszczeń.

 Poezję pisze się łzami, powieść krwią, a historię rozczarowaniem.

 Ranek nieraz przynosi radę,
a noc często odmienia myśli

 Wiara, to zaakceptowanie czegoś, czego nie można udowodnić.

 Samotność sprawia, że ludzie stają się silniejsi.

 Zgryźliwość kojarzy mi się z radością, która źle skończyła.

 Wierzę w ciebie, nawet jeśli ty sam w siebie nie wierzysz.

 Jeśli mamy być razem, to w pełni. (...) Nie znoszę, gdy zamykasz się w sobie i udajesz, że nic się nie dzieje, nawet kiedy pytam. To mnie doprowadza do szału! Chcę wiedzieć co myślisz i co czujesz. Jeżeli nie potrafisz, to nie wiem, co mamy robić. Może to nie ma sensu.

 Czym zatem była noc? Czym ona była konkretnie?