Widzi las, a nie drzewa.

 To Twoja wina! Pojawiłeś się tutaj i nagle wszystko od zawsze jest nie tak.

 Lubię ten stan. Unosić się w nicości, zbyt senna, by myśleć, zbyt rozbudzona, by śnić. Po prostu się unosić.

 Nie ma rzeczy niemożliwych. Tylko są trudne.

 Czasem ludzie się zmieniają, niezależnie od tego, czy nam się to podoba, czy nie.

 To nie moja wina, że budzę się w nocy z pół milionem zawiedzionych marzeń.

 Szczęście to po prostu
dobre zdrowie i zła pamięć.

 Upadamy, bo tak to już jest.

 Przesadne smutki oraz radości są tylko dla ludzi z nadmiarem czasu.

 Pisanie na temat muzyki jest jak tańczenie na temat architektury.

 Wspomnienia mają tylko urozmaicać mało interesujące części przeszłości.