Jakoś żyłem. Jakoś – z najwyższym trudem – oddychałem.

 Kiedy dzieje się coś złego, co naprawdę cię odmienia, przestajesz wiedzieć, kim jesteś.

 Jeśli żałując własnego życia, bojąc się odnieść rany, zaprzestaniesz poszukiwań, to fakt, że w ogóle żyjesz, traci wszelki sens.

 W sprawach przekonań czas to zły lekarz, który stopniowo zatruwa organizm miksturą z napisem na etykietce: dojrzałość.

 Z niczym nie należy przesadzać, także ze szczerością.

 Śmierć czyha na nas w pełni życia.

 Wszystko jest na wyciągnięcie ręki, jeśli tylko chcesz po to sięgnąć.

 Rzeczywistość to sen, który powraca najczęściej.

 
Przyzwyczajenie. Lenistwo. Tchórzostwo. Bóg jeden wie, dlaczego ludzie ze sobą zostają.

 Lecz rzeka wciąż płynie za progiem, a świat czeka na zewnątrz. To świat, w którym musimy żyć.

 Dobrze funkcjonujące państwo policyjne nie potrzebuje policji.