Jakoś żyłem. Jakoś – z najwyższym trudem – oddychałem.

 Człowiek bardzo potrzebuje kogoś, kto go bardzo potrzebuje.

 Chodź ze mną albo zabiję każdego, kogo kochasz.

 Świat jest nierealny, z wyjątkiem chwil, kiedy jest wkurwiający.

 Pewnie, mogę zaakceptować to, że i tak zmierzamy donikąd
Ale ostatni raz pójdźmy tam
Połóż się obok mnie

 Otworzyłam kolejne drzwi strachu – nikogo tam nie było.

 Idąc prosto przed siebie, nie można zajść daleko.

 Aby tego dokonać, nie mogę obawiać się porażki.

 Zbieg okoliczności jest wygodnym wytłumaczeniem dla przeznaczenia.

 Czas to kartoteka z nieskończenie wieloma fiszkami.

 „Stracić kogoś kochanego to zmienić swoje życie na zawsze. Nie przeżyjesz tego, bo "to" jest osobą, którą kochasz. Ból przemija, spotykasz nowych ludzi, ale pustka nigdy się nie wypełnia. Jakżeby mogła? Śmierć nie osłabia wyjątkowości kogoś, kto znaczył aż tyle, aby go opłakiwać.”