Nadzieja to jednak czasem strasznie wredna suka.

 Wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy, ponieważ wiedza jest ograniczona.

 Bóg się z modlitw, Szatan z przekleństw śmieje.

 Chyba niektórzy ludzie są skonstruowani inaczej niż reszta.

  Akcja! - słyszę. Unoszę łuk nad głową i ryczę z całą złością, na jaką mnie stać:
- Ludu Panem, walczymy śmiało i nasycimy głód sprawiedliwości!
Na planie zapadła grobowa cisza, która trwa i trwa.
W końcu przerywa ją trzask interkomu oraz donośny, zgryźliwy śmiech Haymitcha. Udaje mu się w końcu zapanować nad sobą na tyle, by wykrztusić:
- I tak oto, przyjaciele, umiera rewolucja.

 Nawet zepsuty zegar dwa razy na dobę pokazuje właściwą godzinę.

 Piekło jest puste. Wszystkie diabły są tu.

 Człowiek sukcesu to ten, który potrafi zbudować dom z kamieni, które rzucali w niego.

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.

 Życia, choćby nie wiem ile się przeżyło, też się nie rozumie.

 Właściwie najważniejszą rzeczą jest nie osiągnięcie celu, ale to, czego się po drodze uczymy i jak się rozwijamy…