W życiu nigdy nie wiadomo, co może się za chwilę ...

 W czasach powszechnego fałszu mówienie prawdy jest aktem rewolucyjnym

 ... żyć w przeszłości to trochę tak, jakby żyć pod wodą i oddychać przez rurkę.

 ,,Dopóki wierzysz,że dasz radę nie ma powodów sądzić,że będzie inaczej `

 Może ten świat zawsze był obłąkany, a ja dopiero to sobie uświadomiłam.

 "– Czy opuścił Cię kiedyś ktoś, kogo kochałaś?
– Owszem. Zawsze ktoś kogoś opuszcza. Czasem ten drugi cię ubiegnie.
– I co wtedy zrobiłaś?
– Wszystko. Wszystko, ale to nic nie pomogło. Byłam strasznie nieszczęśliwa.
– Długo?
– Tydzień.
– To niedługo.
– Cała wieczność, jeśli się jest naprawdę nieszczęśliwym. Każda cząstka mojej istoty tak była nieszczęśliwa, że kiedy tydzień minął, wszystko się wyczerpało. Moje włosy były nieszczęśliwe, skóra, łóżko, nawet suknie. Nieszczęście wypełniło mnie tak całkowicie, że nic poza nim nie istniało. A kiedy nic już nie istnieje, nieszczęście przestaje być nieszczęściem, bo nie ma go z czym porównać. I wtedy następuje kompletne wyczerpanie. I wtedy to mija.
Powoli zaczyna się żyć na nowo."

 Najczęściej dostajemy od losu to, na czym nam najmniej zależy.

 Tak wiele mnie nauczyła. I nadal uczy mnie tak wiele. Nauczyła mnie kwestionować. I nigdy nie żałować…

 Czasem czuję się pewnie, widzę jasno, działam trzeźwo i jestem w dobrym nastroju. Potem jednak przychodzi chmura i znów chwytają mnie konwulsje: jakbym wbrew swej woli tracił cząstkę siebie.

 Istnieją rzeczy, których można się nauczyć nawet od zmarłych.

 Akceptujemy tylko taką miłość, na jaką w naszym mniemaniu zasługujemy.