Dzielony smutek staje się połową smutku.

 Oto miałam oddać życie za kogoś innego, za kogoś, kogo kochałam. To dobra śmierć, bez wątpienia.

 ... czymże jest pamięć, jeśli nie udawaniem, że pamięta się.

 Uroda przemija jak sen jaki złoty.

 I choć możecie nazwać mnie marzycielem albo głupcem, czy jeszcze kimś innym, wierzę, że wszystko może się zdarzyć.

 W sprawach przekonań czas to zły lekarz, który stopniowo zatruwa organizm miksturą z napisem na etykietce: dojrzałość.

 Nie możesz trwać w bezruchu.

 Ludzki rozum może usprawiedliwić każde zło; dlatego jest takie ważne, że nie polegamy na mi.

 Jesteśmy tylko maleńkim płomykiem w wieczności.

 Zawiedzione nadzieje rodzą wielki ból.

 (...) w chorobie nie ma chwały. Nie ma żadnego sensu. Taka śmierć nie jest honorowa.