To słowa świat cedzą.

 Niebieski jest cudowny. Taki pomarańczowy.

 Wiesz, że ktoś ci jest przeznaczony, kiedy to, co zachowuje dla siebie, jest ważniejsze od wypowiedzianych słów.

 Szczęście jest pragnieniem powtarzalności.

 Czas robi swoje. A ty, człowieku?

 Z uniesień pozostało mi uniesienie brwi, ze wzruszeń - wzruszenie ramion.

 A czym jest treść duszy, jeśli nie wszechświatem, jeno bez wymiarów?

 Tu widzę, jak pięknie rośnie moja trumna, zobacz no te sosny.

 Miecz przeznaczenia ma dwa ostrza. Jednym jesteś ty. Drugim zaś śmierć.

 –A czym byliby ludzie bez miłości?
–GINĄCYM GATUNKIEM, odparł Śmierć.

 Jakże nisko upadają wielcy.