Czy udało mi się zasadzić chociaż jedną roślinkę radości na ...

 (...) ludzie mają wrodzony talent do wybierania właśnie tego, co dla nich najgorsze.

 Odebrali mi wszystkie siły, kiedy nauczyli mnie, że jestem nikim.

 Mój Boże! Cała chwila rozkoszy! Czyż to mało choćby na całe życie człowiecze?

 Nie można trzymać życia w klatce.

 ...wolałam raczej skrywać ból pod osłoną ciętych ripost.

 Widziałam wszystko wyraźnie: jego gładkie słowa, czarne błyszczące oczy, doświadczenie z kłamstwem, uwodzeniem, kobietami. Zakochałam się w diable.

 Są podobno ludzie, w których jest wszystko i nic.

 W rozwiązanie problemu trzeba włożyć dużo ciężkiej pracy [...]. Tylko ktoś kto ciężko pracuje ma prawo być zazdrosnym o czyjś talent. Ludzie ponoszą porażki, bo nie rozumieją, jak wiele pracy trzeba włożyć, aby osiągnąć sukces.

 Nic nie przyprawia o poczucie takiej bezradności, jak rozpacz drugiej osoby.

 Królewny z bajek zwykle bywają samotne.