Czego ludzie od nas oczekują, rzadko kiedy pokrywa się z ...

 Ja zauważałam nanosekundy bez niego.

 Postać anielska, dusza diabelska.

 "Jak żyjesz, Kochana?
Jak żyjesz
wśród coraz zimniejszych ścian
ulatnia się z nich wilgotna
woń naszych ciał
Czy Ci nie chłodno?
Jak zasypiasz
nie na mojej
piersi
nieopleciona gałęziami
moich rąk, moich nóg
kto poprawi
opadającą rękę – nim zemdleje
Jak wracasz z niespokojnych snów
bez pocałunków, które jeszcze się śnią
a już budzą
każde włókienko Twego ciała
każdą żyłkę
Jak wędrujesz labiryntem głuchych ulic
nie trzymając się mojej ręki
Jak wchodzisz po zmęczonych schodach
Jak żyjesz kochana
beze mnie?
Dlaczego żyjesz?"

 Żyjmy tak, jakby nie było żadnej nadziei, a jeśli się rozczarujemy, to pozytywnie.

 Całkiem inaczej bowiem się czyta, kiedy się książkę samemu posiada.

 Psychoanaliza jest dla sparaliżowanych życiem.

 Pocałował mnie tak, jakby jego serce miało przestać bić, gdyby tego nie zrobił.

 To była wolność. Utrata całej nadziei była wolnością.

 Tylko jedno jest bardziej puste od życia bez miłości, a mianowicie życie bez bólu.

 Ale człowieka trudno zmienić, prawda?