Gdy przykładasz rękę do pługa, nie oglądaj się wstecz.

 To, co wiesz o innych ludziach, jest zaledwie ułamkiem prawdy.

 (...) w chorobie nie ma chwały. Nie ma żadnego sensu. Taka śmierć nie jest honorowa.

 Jak się nie ma, co się lubi, to się strzela, czym się ma.

 Powiedział mi kiedyś kolega, że największe zwycięstwo to zwyciężyć samego siebie.

 Ten, kto nie zna języków, jest kaleką.

 Nic nie trwa wiecznie, nawet najlepsze maszyny.

 NIGDY to bardzo długo.

 No, ale rozum, panie Wokulski, przychodzi kobietom dopiero około trzydziestego roku.

 Nie mogę udawać, że podoba mi się ta wizja, lecz w życiu winniśmy czynić to co trzeba, a nie to, co nam odpowiada. Tego żąda od nas los.

 Lepiej jednak skończyć nawet w pięknym szaleństwie niż w szarej, nudnej banalności i marazmie.