Mówią, że strach jest chorobą.

 Podróż, której końca człowiek nie pragnie, zawsze przebiega szybko.

 Tak mocno odczuwam swoją wolność, że nie panuję już nad sobą.

 Kiedy jest się młodym i pięknym, bywa się bardzo okrutnym.

 Bo gdy niebo zapłonie, zdrajcy wrócą do domu.

 Starać się być szczęśliwym,
bo tylko tacy ludzie dają szczęście innym.

 Życia, choćby nie wiem ile się przeżyło, też się nie rozumie.

 Kiedy ktoś bierze się do rewolucji, winien wiedzieć, ze łatwo ją rozpętać, ale trudno zażegnać.

 Co za świat, miły Boże, już nawet skurwysyństwo nie popłaca.

 Boicie się własnych myśli i zagłuszacie je głośną muzyką.

 Twój uśmiech jest wszystkim, w czym pragnę zamknąć moją wieczność.