
Kaleczymy ciało, żeby zabić duszę.
Kaleczymy ciało, żeby zabić duszę.
Życie jest jak pudełko czekoladek - nigdy nie wiesz, co się trafi.
Czy ja tylko nie jestem przypadkiem zupełnie zwykła, mała, pospolita smutna świnia?
Złość uwalnia od strachu.
Uważajcie na ludzi, którzy się nie śmieją – są niebezpieczni.
By wyznać miłość do grobowej deski, nie zawsze trzeba słów.
Mogę powiedzieć: z czasem człowiek przyzwyczaja się nawet do cudów.
Zwyczajny człowiek. Okrutny, głupi, mściwy. Jak wszyscy.
Oni się nas boją, wszystkiego się boją.
Boją się zmian, a my będziemy się zmieniać.
Boją się młodości, a my jesteśmy młodzi.
Boją się książek, wiedzy i idei.
Jak chcesz ratować świat, skoro nie umiesz uratować siebie?
Bo fakt, że to nie sztuka mieć dzieci, ale trzeba jeszcze mieć czas, żeby je wychować.