Przebaczenie - powiedział na głos do swojego psa - to ...

 Pamiętaj, że to, co wpuszczasz do głowy, pozostaje w niej na zawsze.

 Rodzina jest nadzieją przyszłości.

 Nie patrzę na nikogo i nie zauważam nikogo. Jestem w swojej głowie i w swojej głowie
jestem sam.

 Ci bardzo dziwni ludzie chcieliby uchodzić za dużo gorszych niż są w istocie.

 Choćbyś nie wiem jak mocno chłostał osła, nigdy nie stanie się wyścigowym wierzchowcem.

 Tymczasem razem, we dwoje, byli jeszcze słabsi niż każde z osobna.

 Świat jest tak pusty i pozbawiony miłości, kiedy nie ma na nim nikogo, kto by wrzasnął twoje imię i przywrzeszczał cię do domu.

 Nie możesz liczyć na nikogo oprócz siebie. To smutne, ale prawdziwe.

 Akt czytania to partnerstwo. Pisarz stawia dom, ale to czytelnik się do niego wprowadza.

 Odrywamy kawałki od całości, klasyfikujemy dzieląc na drobiny, niepostrzeżenie stając się pyłem.