Nie przypominam sobie, bym kogokolwiek z was zapraszał. Nie bez ...

 Mamy chronić się nawzajem, ale nie przed wszystkim. Nie przed prawdą. Oto co znaczy kogoś kochać, ale pozwolić mu być sobą.

 Łatwo jest potępić, zniszczyć i zdeptać człowieka. Trudniej jest poświęcić mu swój czas, podać dłoń
i pomóc zrozumieć istotę jego błędów.

 Porządek historyczny okazuje się tylko porządkiem umierania.

 Zawsze sądziłem, że kto czuje pociąg do stada, ten ma w sobie coś z barana.

 Dobry początek to połowa roboty.

 Normalność bywa niekiedy ciężarem ponad siły- wtedy, kiedy staje się wyjątkiem.

 Miałam w zwyczaju zapadać się pod ziemię jak świstak po każdym nieudanym związku. Nie potrafiłam tak po prostu otrzepać się i pójść dalej. Spróbować znowu. Mogła mi pomóc jedynie pokrewna, silna dusza, która pochyliłaby się nade mną, złapała za ramię i wyciągnęła z bagna apatii.

 No cóż...doszedłem do wniosku, że skoro i tak skończę w piekle, to mogę po drodze zaszaleć.

 Nienawidzę tulipanów. Są zbyt piękne, kiedy są żywe, i wyglądają strasznie martwo, kiedy zwiędną. Ale tak naprawdę to nienawidzę ich dlatego, że wiem, jak smakują. W czasie wojny, pod koniec, gdy niczego już nie było, jedliśmy je, jedliśmy cebulki tulipanów.

 Żyjąc wystarczająco długo, stajemy się karykaturami samych siebie.