
Złość to wiatr, który gasi świecę rozumu.
Złość to wiatr, który gasi świecę rozumu.
Zamiast uczucia takiej okropności
Lepiej byłoby utracić poczucie
Samego siebie.
Co innego muzyka, która wywołuje emocje, a co innego emocje,
które pretendują do tytułu muzyki.
Największym szczęściem jest poczucie sensu życia.
Śpiesz się powoli,
a unikniesz błędów.
Pomóż komuś, a zrobisz sobie wroga.
Ojczyzna – to wielki zbiorowy obowiązek.
Kobieta, która rozpala się w kwadrans, tak samo szybko staje się zimna.
W każdej pogłosce jest ziarno prawdy, problem tylko, jak je znaleźć.
Tego bólu nie da się opisać. Fizyczny... duchowy... metafizyczny... jest wszędzie, wsącza się do mego szpiku.
To w porządku kochać kogoś bez wzajemności, dopóki ten ktoś jest wart miłości. Dopóki na nią zasługuje.