Naród, który traci pamięć, traci sumienie.

 Kto kocha, musi umieć zgubić się i odnaleźć.

 
Świat zmienia się za szybko jak na jedno ludzkie życie.

 Jesteśmy Don Kichotami, trzeba pogodzić się z tym, że oberżyści będą nas skubać. Takie jest życie, kto nie chce, by go oszukiwano musi wynieść się na pustynię. Żyjąc na świecie, nie możemy uchronić się przed jego złem. Trzeba tykać i gorzkie i słodkie.

 Co niezastąpionego mam w sobie? To, moje myśli. Moje troski. Moje przywiązania. Moje miłości.

 Ponieważ uważam, że złe rzeczy robią także dobrzy ludzie. Ponieważ Bóg przebacza, więc ja też powinienem.

 Szczęście pomnaża się, kiedy się je dzieli.

 To, co zdobyliśmy z największym trudem, najbardziej kochamy.

 Mężczyźni są jak kasztany sprzedawane na ulicy: jak je kupujesz, wszystkie są gorące i pięknie pachną, ale ledwie je wyjmiesz z torebki, natychmiast stygną i nagle stwierdzasz, że większość z nich jest w środku zgniła.

 Czas stoi, my biegniemy.

 Porażka, to tylko możliwość, żeby zacząć od początku, mądrzej.