Piękna twarz. Piękne ciało. Koszmarny charakter. Święta trójca przystojnych chłopców.

 W jakiś dziwny sposób cierpienie dodaje smaku i intensywności, wzmaga pragnienie.

 Są jednak takie poranki, że budzisz się i przestajesz wierzyć, że gdziekolwiek na świecie jest pięknie. Albo że on w ogóle istnieje, że jest jeszcze coś poza tym jednym pokojem, gdzie trzymasz smutek w sobie.

 Żyjemy tak jak śnimy – samotnie.

 "Nie obchodzi mnie ta twarz, tylko jej wyraz. Nie obchodzi mnie ten głos, tylko to, co mówisz. Nie obchodzi mnie to, jak w tym ciele wyglądasz, tylko co nim robisz. Ty jesteś piękna."

 Wszyscy od czasu do czasu się gubimy. Jednak trzeba wierzyć,że warto się szukać.

 Czasem drzewa przesłaniają nam las...

 Zabijanie bez litości to cnota.

 Nigdy istnieje tylko w twojej głowie. Wszystko jest możliwe.

 Tak naprawdę nie pozwalałam sobie na to, by kogokolwiek pokochać, gdyż bałam się, że zostanie mi odebrany.

 To moje życie i minuta po minucie dobiega ono do końca.