
Życie w końcu i tak zawsze prowadzi nas tam, dokąd ...
Życie w końcu i tak zawsze prowadzi nas tam, dokąd chce.
Śnieg ukryje krew i kości, zasypie grzechy i cnoty miłosierną powłoką krystalicznej białej niewinności.
Samotność byłaby pustym słowem, gdybyśmy nie umieli kogoś do niej zaprosić.
Jedna chwila szczęścia może być niekiedy nagrodą za lata goryczy.
Wobec płaczu każde słowo jest nieme, żeby nie powiedzieć upadłe.
Ale trudno jest wyzbyć się strachu, kiedy się już zagnieździ.
Bądź biegunem mojego pomylonego serca.
Jeżeli jesteśmy do czegoś przyzwyczajeni, sądzimy, że nam się to sprawiedliwie należy. Postęp nie ma większego wroga niż przyzwyczajenie.
Niekiedy łatwiej się zdobyć na wielki gest, który potomni będą wspominali po wiek wieków, niż na rodzaj codziennej, szarej i nieefektownej odwagi.
(...)Marzenia jednak są oderwane, unoszą się i tak dryfują do czasu, aż nie zapuszczą korzeni.
Kiedy umrę, wszystko co moje, będzie Twoje, poza marzeniami.